سفارش تبلیغ
صبا ویژن



بعضی ها رو تا به شون تذکر می دی سریع بر می گردن می گن: برو دلت پاک باشه، آدم که معصوم نیست، توخودت هم گناه می کنی، تو ریا وغیبت می کنی من هم بد حجابم.

در مورد اولی باید گفت از کوزه همان برون طراوت که دراوست؛ یعنی اصلا امکان ندارد کسی دلش ونیتش پاک باشد واین پاکی به اعضا وجوارحش سرایت نکند.                   

می گویند یک دزد که دزدی می کند قبلش دهها بار در ذهنش این کار را انجام داده است، گناه هم همین طوراست تا دل نا پاک نشود، دست وپا گناه نمی کنند.

اما دومی، درسته که انسان معصوم نیست وممکن الخطا است ولی دیگه واجب الخطا که نیست یعنی واجب نیست که حتما در عمرش گناهی انجام دهد این اولاً.                           

ثانیا درسته که همه ما گناه می کنیم ولی فرقی هست بین ما وخانمی که حجابش رو رعایت نمی کند یا آرایش کرده توی خیابون تردد می کنه یا آقایی که ریشش را می تراشد و یا مانند بانوان صورتش را اصلاح می کند. شاید در نظراول بگیم که بله گناهی مثل ریا یا غیبت بد تر است از بد حجابی و ریش را تراشیدن، زیرا غیبت مانند خوردن گوشت برادر مرده است و از گناهان کبیره. و ریا سر از شرک درمی آورد ولی باید دقت کنیم در حدیثی ازرسول اکرم(ص)آمده است که: «الشِرک اخفی مِن دَبیبِ النمل فی لیله ظلماء علی صفاةٍ سوداء.» (الایضاح ص 287) اکثر علماء شرک را در اینجا به ریا تفسیر کرده اند.

یعنی تشخیص ریا از تشخیص دادن رد پای مورچه ی سیاه درشب تاریک سخت تر است.

پس اگر ریا شرک است (البته شرک خفی است وانسان را از مسلمان بودن خارج نمی کند) ولی تشخیص آن هم سخت است یعنی ممکن است شخصی تصور کند که یک عملی را با اخلاص کا مل انجام داده است، ولی در واقع مخلوط به ریا بوده است. لزا ممکن است ریا کردن عمدی نباشد ولی آیا امکان دارد ریش تراشیدن هم عمدی نبا شد؟! آیا امکان دارد بی حجابی هم سهوی باشد؟! غیبت هم که گناه بزرگی است اکثراً از روی غفلت بر آن گرفتار می شوند وکمتر اتفاق می افتد کسی عمداً و با توجه به اینکه اینکار موجب نارضایتی خدا است آن را انجام دهد.                           

مسئله ی دیگر تجاهر به فسق است یعنی آشکارا گناه کردن، یعنی عَلَم مخالفت با خدا بر افراشتن، یعنی عادت سازی گناه وشکستن قبح گناه در جامعه، یعنی جرأت داشتن وجرأت دادن برای ایستادگی در مقابل حکم خداوند رحمان. امام علی (ع) در این رابطه  می فرماید: «مَن لم یَستَحی مِن الناس لَم یستحی من الله سبحانه.» (غرر الحکم)

 کسی که از مردم حیا نکند از خدا هم حیا نکند.

 این حرمت شکنی در بدحجابی، تراشیدن ریش و تشبه به جنس مخالف  وجود دارد ولی در امثال ریا و برخی ضعف های اخلاقی نیست.


 

احکام
نویسنده : واحد نشریه » ساعت 7:54 صبح روز 90/3/13