مناجاتی از زینت عبادت پیشهگان، امام سجاد (ع) در سحرهای ماه مبارک رمضان:
*اللَّهُمَّ إِنِّی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَیَّأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلاَةِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ نَاجَیْتُکَ،
اى خدا، من هر بار خویش را مهیا و آمادهی طاعتت ساختم و در پیشگاه تو به نماز ایستادم،
*أَلْقَیْتَ عَلَیَّ نُعَاساً إِذَا أَنَا صَلَّیْتُ، وَ سَلَبْتَنِی مُنَاجَاتَکَ إِذَا أَنَا نَاجَیْتُ...
آن هنگام مرا به خواب انداختى و حال راز و نیاز را هنگام مناجات از من گرفتى.
*أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی مُسْتَخِفّاً بِحَقِّکَ فَأَقْصَیْتَنِی...
یا شاید دیدهاى من حق بندگیت را خفیف شمردم، بدین جهت مرا از درت دور کردهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ وَجَدْتَنِی فِی مَقَامِ الْکَاذِبِینَ فَرَفَضْتَنِی،
یا آنکه مرا در مقام دروغگویان یافتهاى، لذا مرا از نظر عنایتت دور افکندهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی غَیْرَ شَاکِرٍ لِنَعْمَائِکَ فَحَرَمْتَنِی،
یا شاید دیدهاى که من شکر گزارى از نعمتهایت نمىکنم، پس مرا محروم ساختهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ فَقَدْتَنِی مِنْ مَجَالِسِ الْعُلَمَاءِ فَخَذَلْتَنِی،
یا شاید مرا در مجالس اهل علم نیافتهاى، پس به خوارى و خذلانم انداختهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی فِی الْغَافِلِینَ، فَمِنْ رَحْمَتِکَ آیَسْتَنِی،
یا شاید مرا در میان اهل غفلت یافتهاى، بدین جرم از رحمتت نومیدم کردهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ رَأَیْتَنِی آلِفَ مَجَالِسِ الْبَطَّالِینَ فَبَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ خَلَّیْتَنِی،
یا شاید دیدهاى در مجالس اهل باطل الفت گرفتهام، و مرا میان آنها واگذاشتهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ لَمْ تُحِبَّ أَنْ تَسْمَعَ دُعَائِی فَبَاعَدْتَنِی،...
یا شاید دوست نداشتهاى دعایم را بشنوى، لذا از درگاهت دورم کردهاى،
*أَوْ لَعَلَّکَ بِقِلَّةِ حَیَائِی مِنْکَ جَازَیْتَنِی،
یا شاید به بىشرم و حیایى با حضرتت مجازاتم نمودهاى،
*فَإِنْ عَفَوْتَ یَا رَبِّ، فَطَالَمَا عَفَوْتَ عَنِ الْمُذْنِبِینَ قَبْلِی، لِأَنَّ کَرَمَکَ أَیْ رَبِّ یَجِلُّ عَنْ مُکَافَاةِ الْمُقَصِّرِینَ.
به هر حال اى خدا، اگر عفو کنى شایسته است، زیرا که پیش از من بسیاری از گنهکاران را عفو کردهاى، چرا که لطف و کرمت اى خدا، برتر و بالاتر از آن است که بندگان مقصر را به کیفر رسانى.
مناجات
نویسنده : واحد نشریه » ساعت 7:43 صبح
روز 90/6/5
